Mist

Megan moest vandaag naar een bruiloft en wij hadden een dag voor allerlei boodschappen en klussen in huis. Ik had een afspraak bij de kapper om twaalf uur. Inmiddels heb ik al vier mensen naar Jubilee verwezen... blijkbaar valt het op dat mijn haar goed geknipt is, want mensen vragen mij steeds of ik een goede kapper weet. We gingen ook even langs REI om slaapzakken te ruilen die we er een paar maanden geleden gekocht hadden. We hadden het bonnetje niet meer, maar via onze klantenkaart kon de aankoop in de computer gevonden worden en was het geen probleem om andere uit te zoeken. REI heeft de regel dat je altijd mag ruilen als je niet tevreden bent en wij hadden liggen kleumen bij vijf graden boven nul, terwijl de slaapzakken je tot minus negen graden warm beloven te houden.

De klantenkaart van REI is eigenlijk een lidmaatschapskaart van de cooperatie. Er zijn wel meer zaken hier die zo gerund worden, vaak in de alternatieve hoek. Zo'n organisatie houdt een beetje het midden tussen commercie en non-profit. De winkel is nog steeds op winst uit, maar die wordt met alle leden gedeeld. Wij krijgen aan het einde van het jaar dus ook een deel van de winst.

Vanavond hebben we onze nieuwe barbeque gebruikt. Moet Cindy eens zien... spiesjes, gepofte aardappels, kip... ziet er dat niet professioneel uit!?

Gisteren scheen de zon toen we bij ons huis wegreden, maar hoe verder we richting kust kwamen, hoe bewolkter het werd. Dat is de typische 'fog'van San Francisco. Je ziet de laaghangende bewoling binnenwaaien en omdat de stad heuvelachtig is, is het op veel plaatsen mistig.

Bij Land's End, waar we heen waren gegaan om te gaan wandelen, was er weinig te zien van het geweldige uitzicht op de baai. Als je goed keek kon je net de pilaren van de Golden Gate Bridge zien. Het was desondanks tof om even uit te waaien aan zee, maar na een paar uur besloten we naar Sausalito te rijden. Twintig minuten later zaten we in de zon. Het verbaast me nog steeds hoe het weer hier zo kan verschillen op kleine afstanden.