Speakeasy

Van 1920 tot 1933 was het in de VS verboden om alcohol te maken, vervoeren en drinken. Dit verbod staat bekend als de 'prohibition', en wordt in het Nederlands drooglegging genoemd.

Tijdens deze periode werd er heus nog wel alcohol gedronken, maar het moest allemaal stiekem. De zwarte markt woekerde en   de 'Speakeasy' ontstond, een klandestien lokaal of achterkamertje dat er van binnen uitzag als een bar, maar waar van buiten niets te zien was.

Vaak was de bar snel te verbergen door er een boekenkast of zoiets voor te schuiven en iedereen wist de . En je kon er alleen naar binnen met een wachtwoord en zodra je te dronken werd en voor overlast zou kunnen zorgen, werd je eruit getrapt. Het is ook de tijd van de rum-runners en bootleggers - mensen die illegaal alcohol transporteerden. Het moeten spannende tijden geweest zijn, die vooral hier nog steeds erg tot de verbeelding spreken.

Want hier zijn nog een aantal van de Speakeasy's bewaard gebleven. In San Francisco draaien er zelf nog en paar, waaronder Bourbon and Branch. Je kunt er een reservering maken om er twee uur te dinken. Je krijgt dan een wachtwoord waar je mee naar binnen mag. Het hele interieur is bewaard gebleven, compleet met velours behang en spiegels aan de muur. Ze hebben er een uitgebreid menu met cocktails uit de jaren '20. Ik wilde er al heel lang naartoe en gisteren kwam het er eindelijk van.

Je mag er geen telefoon of camera gebruiken (het is er trouwens te donker om te fotograferen zoals je kunt zien op de ene foto die ik wist te schieten) en je wordt geacht niet al te luid te praten. Na twee uur wordt je vriendelijk gevraagd om plaats te maken voor de volgende gasten. Je mag dan nog verder drinken in de bibliotheek. Da's de ruimte naast de ruimte met tafels, waar een staande bar is. Daar kan trouwens iedereen terug zonder reservering, zolang je het wachtwoord weet.... en dat ik 'books'. Niet doorvertellen hoor!

iPhonography

Wie mijn blog volgt, weet dat een van mijn grootste hobby's fotografie is - zowel het nemen van foto's as het bekijken van foto's van anderen. En de laatste tijd is dat vooral iphonography, ofwel fotografie met gebruik van iPhone en apps; en ik ben een grote fan van Instagram.

Toen ik een uitnodiging kreeg voor een tentoonstelling van de winnaars van de Mobile Photography Awards, hoefde ik niet lang na te denken... daar wilde ik natuurlijk naartoe. Het was echt de moeite waard. Prachtig werk aan de muren; nauwelijks voorstelbaar dat dat allemaal met een telefoon (of iPad) gemaakt is.

Wellicht niet verrassend, maar ik kwam er verschillende bekenden tegen; en ontmoette ook weer een aantal nieuwe mensen. Bovendien ontdekte ik een van de hippere gallerie's in San Francisco: ArtHaus. Klaarblijkelijk hebben ze daar een neus voor talent en altijd iets interessants aan de muur.

Sibley

Voor de tweede week op rij, ontdek ik een enorm mooi park in de omgeving hier. Deze keer Sibley Volcanic Regional Preserve in Oakland. Het landschap deed me denken aan Lord of the Rings, vooral toen tegen vijven de mis kwam binnendrijven. Van de vulkaan die hier miljoenen jaren geleden was, is voor een leek niets meer te zien. Maar het is zeker een plek om nog eens naar terug te gaan voor een lange hike. 

Fort Funston

Als nieuwe inwoner van de Bay Area, wilde ik Nicky iets van de kust laten zien. Ik vroeg een aantal bevriende hondeneigenaren wat een goed strand voor honden is en het antwoord was unaniem: Fort Funston. Na ruim zes jaar in San Francisco, ontdek ik nog steeds nieuwe delen van de stad. Fort Funston bleek een enorm uitgestrekt en prachtig park te zijn in een duingebied aan de zuidwest punt van de stad. Helaas was het mistig (of in Nederlands: bewolkt) aan de kust, terwijl het in mijn wijk lekker zonnig was.

Onweer

Donderdagnacht donderde en bliksemde het. Zolang ik hier woon heb ik slechts één keer bliksem gezien en dat was zo weer over. Maar deze keer onweerde het echt, zoals ik uit Nederland gewend ben. Gisterochtend zag ik heel wat vrienden op Facebook er iets over zeggen. Heel wat mensen zeiden dat het oostkust-weer was. In de krant las ik dat zulk onweer inderdaad heel zeldzaam is in San Francisco, met de meeste bliksems en regenval in jaren. Met ruim 750 bliksems, wist iemand vier inslagen vast te leggen, elk naar een van de pilaren van de Bay Bridge (de brug tussen San Francisco en Oakland.) Kwestie van een lange sluitertijd... hel gaaf effect in dit geval.

Het westen

Een vriendin uit New York verhuisde afgelopen weekend naar San Francisco. En het is voor Amerikanen niet ongebruikelijk om dan een paar dagen uit te trekken om van kust naar kust te rijden. Da's immers een betaalbare manier om je auto mee te verhuizen. Ze vertrok donderdag en was zaterdag aan het einde van de ochtend in Denver, Colorado. Ik had besloten daarheen te vliegen om het paasweekend om haar voor het laatste deel van de trip gezelschap te houden en om een deel van de VS te zien waar ik nog nooit geweest ben... een deel van het oude 'wilde westen'.

We reden van Colorado via Wyoming naar Utah en vervolgens door Nevada om uiteindelijk maandag in California aan te komen. Prachtige landschappen vlogen aan ons voorbij. Hier waar indrukken van de reis.

Eerste stop: Loveland, Colorado...

Uitgestrektheid van Wyoming

Met af en toe prachtige uitzichten

Hondje doet het goed ondanks de autoreis van vijf dagen. En ik had volop tijd onderweg om met mijn iPhone en foto-apps te spelen...

Weer even eruit...

... in the middle of nowhere

Zelfportret

Dit was is in Dwelle, Colorado.

We stopten er om te tanken. Daar vroeg ik of we ergens konden eten in Dwelle. De vrouw achter de kassa lachte en wees op het gebouw iets verder op. Dat was het enige andere gebouw in Dwelle naast her bezinestation. Om het te verduidelijken zei zei: 'population 3'. Dus maar weer gepicknickt...

Uitzicht op de Rocky Mountains

De zoutvlaktes van Bonneville in Utah... een bezoekje waard

Het lijkt sneeuw, maar het is zout op de bodem van een opgedroogde meerbedding. 

En weer verder door Nevada...

Chinees

Afgelopen zaterdag ging ik met een paar vriendinnen uit eten bij Mission Chinese Food. Ik wilde er al een tijdje een want ik had er goede dingen over gehoord. Toen ik er aankwam realiseerde ik me dat ik er al vaker nietsvermoedend langsgelopen was.  Ik verwachtte iets moderns, maar aan de buitenkant zag de tent eruit als een dertien-in-een-dozijn, goedkoop Chinees restaurant, compleet met Chinese naam op het verschoten zonnescherm.

Alleen de horde mensen voor de deur zouden je kunnen doen vermoeden dat er meer aan de hand is.  De meeste staan in groepjes te kletsen op de stoep met een biertje in de hand, want dat ziet de politie in San Francisco door de vingers. Je kunt er namelijk niet reserveren, maar je moet je naam op een lijst schrijven als je aankomt en dan veelal ruim een uur op een een tafel wachten.

De aankleding binnen is ook niet veel anders dan in een simpel Chinees etentje met veel kitsch en cafetaria tafels en stoelen. Alleen de muziek die ze draaiden was rap en hip-hop. Op het menu herkende ik geen enkel gerecht, alleen hier en daar wat ingrediënten zoals kalfsribben, varkensbuik of pap met kreeft en rundvlees. Blijkbaar allemaal echt traditionele gerechten. We bestelden zes verschillende dingen om samen te delen - kostten slechts 10 of 12 dollar per stuk. 

Ze werden een voor een gebracht, waardoor we een tijdje aan het tafelen waren. Het meeste smaakte erg goed. Een compleet nieuwe culinaire ervaring voor mij. Echt typisch iets voor San Francisco.

Mode

Op dit moment is er een tentoonstelling in het De Young Museum over Jean Paul Gauthier. Over mode dus. En afgelopen vrijdag was er een receptie rondom dat thema. Om de tentoonstelling zelf te zien moet je en kaartje kopen maar dit event was gratis en vind plaats in de lobby. 

Je kon er experimenteren met accessoires, kledingontwerpen en make-up. Er was en catwalk compleet met fotografen een keer uit te proberen hoe het is om daar overheen te lopen. En natuurlijk was er een echte modeshow. Er waren activiteiten voor kinderen. Echt een leuke manier om ze bij kunst te betrekken. Ik vraag me af of musea in Nederland ook dit soort avonden organiseren. 

Waar normaal de kunst hangt, kon je je nu laten opmaken en stylen

Hoedjes en ander accessoires

En na alle uitdossing ook nog even de catwalk op. Vooral populair bij kinderen.

Typisch San Francisco: even een foto maken met je iPad...

Er liepen mensen in allerlei uitdossingen rond...

Een tafel voor kinderen waar geknutseld en ontworpen kon worden

En een echte modeshow...