donderdag, februari 09, 2012

Hallo


Wie wel eens in Amerika geweest is, weet dat je hier door iedereen begroet wordt... en dan niet alleen met 'hello' maar met de vraag 'how are you?' Voor Nederlanders voelt vaak dat onwennig, omdat al snel duidelijk is dat er maar een antwoord mogelijk is. Namelijk dat het goed gaat.

Het typische voorbeeld dat Nederlanders vaak geven is dat iemand achter de kassa of in een kledingzaak vraagt hoe het met je gaat en dat die persoon duidelijk geen interesse heeft in het eerlijke antwoord op die vraag. Je wordt geacht goed te zeggen.

Het is een manier van groeten. Een beleefdheidsvorm. Nadat je zegt dat het goed met je gaat, kun je het beste de vraag terug stellen: 'and how are you?' Dat wordt altijd op prijs gesteld, zelfs door iemand achter de kassa. Het wordt als beleefd ervaren, maar vooral ook als vriendelijk; als een teken van interesse in de ander, ook al is het oppervlakkig. Je krijgt altijd een glimlach terug.

Ik ben inmiddels aan deze uitwisseling gewend en het komt automatisch mijn mond uit. Waar ik wat langer aan moest wennen is de vele variaties waarin de vraag gesteld wordt. Sommigen voelden in het begin als een echte vraag. Maar of je nu zegt 'how are you', 'how's it going' of 'what's going on', het komt allemaal op hetzelfde neer.

Soms is de begroeting 'what's happening', 'what's new' of 'what's up' (in slang afgekort als 'sup'). En ook dan wordt er geen lang antwoord verwacht. Je zegt dan 'doing great' of 'nothing much' als antwoord.

Alleen van je allerbeste vrienden kan je een ander antwoord verwachten. Als ik een goede vriendin vraag hoe het gaat aan het begin van een gesprek en het gaat een niet zo lekker zal ze dat heus meteen vertellen.

Met kennissen heb je vaak eerst de beleefde uitwisseling. Maar als je echt wilt weten hoe het gaat, vraag je na de beleefdheden een van de bovengenoemde vragen nog een keer. Dan krijg je wel te horen wat er echt speelt of waar ze mee bezig zijn.

Kortom je wordt hier geacht te weten hoeveel je prijsgeeft op basis van de relatie die je met iemand hebt. Als je die ongeschreven code niet volgt, komt je reactie raar over en voelt een Amerikaan zich waarschijnlijk ongemakkelijk.

2 opmerkingen:

Frans zei

Ja dat heb ik ook zo ervaren, ik ben inmiddels drie keer in Amerika geweest en ook ik stand in het begin raar te kijken dat jan en alleman maar vraagt hoe het met je gaat. Inmiddels ken ik ook het gebruik, maar wat ik ook heb gemerkt is dat het gelijk een aanknopingspunt is om een gesprek met iemand te beginnen. en altijd zijn de Amerikanen nieuwsgierig naar waar je vandaan komt, wat je komt doen en hoe je het vind.
Tevens viel mij ook op dat praktisch alle mensen je vriendelijk benaderen en je bij vragen altijd behulpzaam zijn.
Dat is echt een groot verschil met bijvoorbeeld Nederland.
Enfin, je begrijpt dat ik graag in Amerika kom.
groetjes, Frans.

Anoniem zei

In de goeie oude tijd zei men in NL toch ook wel vaak: goedendag, hoe maakt u het? En daarbij nam men dan zijn hoed af...
Wat je wel eens hoort, dat een Amerikaan wel heel makkelijk en aardig contact maakt, maar dat zo'n ontmoeting ook weer niet zoveel voorstelt als wij zouden denken. Of zijn ze echt veel aardiger?
Grts jAap